เปิดใจกับ เทนนิส หัวหน้านักกีฬา ม.กรุงเทพธนบุรี ในงานธรรมศาสตร์เกมส์ ครั้งที่ 50

 

ธรรมศาสตร์เกมส์ครั้งที่ 50 ปีนี้มีอีกหนึ่งไฮไลต์สำคัญที่สะท้อนถึงความทุ่มเทและบทบาทที่ยิ่งใหญ่ในวงการกีฬา

โดย “เทนนิส” พาณิภัค วงศ์พัฒนกิจ นักกีฬาเหรียญทองโอลิมปิกได้ก้าวมารับตำแหน่งหัวหน้านักกีฬา มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรีในครั้งนี้ ซึ่งทางเราได้สัมภาษณ์กับคุณเทนนิสแบบตัวต่อตัวให้ทุกคนได้อ่านบทความนี้ไปพร้อมๆกัน

 

  ความรู้สึกที่ได้เป็นหัวหน้านักกีฬา ม.กรุงเทพธนบุรี

หลังจากที่ได้เป็นนักฬามานานจนรีไทล์ออกมา รู้สึกตื่นเต้นที่เราจะได้รับตำแหน่งอีกแบบนึง คือการเป็นหัวหน้านักกีฬา รู้สึกมีความดีใจ ตื่นเต้น ภาคภูมิใจในเกียรติยศอันนี้มากๆ อยากจะเป็นแรงบันดาลใจและก็ให้กำลังใจค่ะ

  บทบาทของหัวหน้านักกีฬาคืออะไร

สำหรับบทบาทหัวหน้านักกีฬาจะเป็นแรงกำลังใจให้กับน้องๆ นักศึกษาของมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรีเป็นอย่างดีมากๆเลยค่ะ

   น้อง ๆ นักกีฬา ต้องทำอย่างไรถ้าอยากให้ประสบความสำเร็จแบบพี่เทนนิส

ตั้งเป้าหมายให้สูงเข้าไว้ค่ะ แต่ในขณะเดียวเราก็ต้องมองเป้าหมายตัวเองด้วยว่าเราต้องการอะไร ต้องการสิ่งไหน และเราก็จะทำทุกวิถีทางเพื่อไปให้ถึงเป้าหมายที่ได้วางไว้ตั้งแต่ต้นค่ะ

ตัวอย่างเช่น ถ้าเราอยากได้เหรียญทอง ต้องตั้งใจฝึกซ้อมให้มากๆ ดูแลตัวเองควบคู่กับการฝึกซ้อม ทานอาหารให้ครบ 5 หมู่ เราก็จะรู้แพทเทิร์นคร่าวๆแล้วว่าเราจะเดินทางไปยังไงต่อ เพราะฉะนั้นจะต้องเต็มที่ในทุกๆวัน อย่าท้อถอยต่ออุปสรรคที่จะต้องพบเจอ ผลลัพธ์ที่ตั้งใจทำมาตลอดก็จะออกมาได้ตามเป้าหมายที่เราคาดหวังไว้ค่ะ

อยากจะฝากถึงพ่อแม่ หรือผู้ปกครอง ที่อยากจะให้ลูกๆและก็เด็กๆที่อยากเป็นนักกีฬา สิ่งที่สำคัญที่สุด คือกำลังใจ เราต้องให้กำลังใจอยู่เสมอว่าลูกทำได้ ไม่ใช่ไปพูดก่อนว่า ลูก มันยากเกินไป หรือ ทำไม่ได้หรอก มันไม่ใช่ทางของเรา ฉะนั้นกำลังใจคือสำคัญที่สุดค่ะ เราต้องมั่นใจในตัวเขา ถ้าเราไม่มั่นใจ ก็คงไม่มีใครจะมามั่นใจในตัวเขา

   คิดว่าการศึกษาสำคัญแค่นั้นกับการเป็นนักกีฬา การเรียนไปซ้อมไป จะทำให้เราไม่ประสบความสำเร็จหรือไม่

ที่บ้านหนูมีคติว่า เรียนดี กีฬาเด่นค่ะ เราจะเก่งด้านกีฬาแค่ไหน แต่การเรียนก็สำคัญเช่นกัน พ่อไม่เคยให้เราทอดทิ้งเรื่องการเรียน เพราะฉะนั้นเราก็มุ่งมั่นทั้งสองด้านควบคู่กัน

การที่เราเป็นนักกีฬา มุ่งมั่นเต็มที่แต่ไม่ขวนขวายหาความรู้ ไม่ไปเรียนหนังสือ เวลาที่เราเจ็บหรือเหตุการณ์ที่เราไม่สามารถมาเป็นนักกีฬาได้ สิ่งหนึ่งที่ยังอยู่กับเราก็คือความรู้ค่ะ หนูก็เลยคิดว่า ความรู้ก็สำคัญเช่นกัน ไม่อยากให้น้องๆนักกีฬาที่พยายามจะเป็นนักกีฬามุ่งทำเต็มที่ในด้านเดียว อยากให้เต็มที่กับการเรียนควบคู่ไปพร้อมกันได้ด้วยดีค่ะ

 

  มีอะไรอยากจะฝากถึงทุกคนที่กำลังอ่านบทความนี้ของเทนนิสมั้ย

ขอบคุณแฟนๆทุกคนที่คอยสนับสนุนหนูตั้งแต่แมตช์แรกจนแมตช์สุดท้ายที่ โอลิมปืก ปารีส ทุกคนเป็นกำลังใจให้หนูเป็นอย่างดีมากๆ

ทุกครั้งที่เหนื่อยล้า ท้อ ร้องไห้ กลับมาอ่านข้อความจากพี่ๆน้องๆทุกคน มีกำลังใจในการลุกขึ้นมาทำต่อไปอย่างมากเลยค่ะ มันเป็นพลังบวกที่มีค่ามากจริงๆ ขอบคุณมากเลยค่ะ

 

 

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *